Μουσική
Εις την γλυκιά της νύκτας ήσυχη ερημία,
ενώ λαμποκοπούν τ’ αστέρια μαγεμένα,
τ’ αέρι παίρνει απ’ τους ανθούς την ευωδία
και τα νερά κρυφομιλούν ερωτεμένα.
Τότ’ αγκαλιάζω αν αγροικώ την αρμονία
όπου τ’ αηδόνια χύνουν, στα κλαριά κρυμμένα,
ή κι αν ερωτική μου ψάλλει μελωδία
μέσα εις βαρκούλ’ αηδονολάλητη παρθένα.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μαβίλης Λορέντζος
Καθυστερημένη επισκέπτρια
Ωραία που ήταν η περαστική
από το κοιμητήρι μου, κυρία!
Είχε μια θελκτική δειλή απειρία
στο πένθος της, μια θλίψη ελκυστική.
Τόσος καιρός κι όμως το νιώθω ακόμη
πα στη σβησμένη μνήμη να κυλά,
το βλέμμα της να πλέει σ’ υγρό λιλά–
στα κρέπια η κόμη.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Λουντέμης Μενέλαος
Κοντά σου
Αξιολόγηση Χρήστη: 4 / 5
Κοντά σου δεν αχούν άγρια οι ανέμοι.
Κοντά σου είνε η γαλήνη και το φως.
Στου νου μας τη χρυσόβεργην ανέμη
Ο ρόδινος τυλιέται στοχασμός.
Κοντά σου η σιγαλιά σα γέλιο μοιάζει
που αντιφεγγίζουν μάτια τρυφερά
κ’ αν κάποτε μιλάμε, αναφτεριάζει,
πλάι μας κάπου η άνεργη χαρά.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Πολυδούρη Μαρία
O παπαγάλος (και εκτελέσεις)
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Σὰν ἔμαθε τὴ λέξη καλησπέρα
ὁ παπαγάλος, εἶπε ξαφνικά:
«Εἶμαι σοφός, γνωρίζω ἑλληνικὰ
τὶ κάθομαι ἐδῶ πέρα!»
Τὴν πράσινη ζακέτα του φορεῖ
καὶ στὸ συνέδριο τῶν πουλιῶν πηγαίνει,
γιὰ νὰ τοὺς πεῖ μιὰ γνώμη φωτισμένη.
Παίρνει μιὰ στάση λίγο σοβαρή,
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Παπαντωνίου Ζαχαρίας
Τα δεκατέσσερα παιδιά
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
«...Ἐν ἀρχῇ ἦν ἡ ἀγάπη...» μελωδοῦσε γιομίζοντας
τὸ γυμνό σου δωμάτιο μιὰ παράξενη ἅρπα
καθὼς σ᾿ ἔπαιρνε ὁ ὕπνος καὶ τὸ χέρι σου, κρύο,
σὰν κλωνὶ λεμονιᾶς σὲ νεκρό, ἀναπαύονταν
πάνω στὸ στῆθος σου. Κ᾿ ἔβλεπες
πὼς ἄνοιγε τάχα μιὰ πόρτα στὸν ὕπνο σου.
Πὼς μπαῖναν τὰ δεκατέσσερα παιδιὰ λυπημένα
καὶ στεκόντουσαν γύρω σου. Τὰ μάτια τους θύμιζαν
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Βρεττάκος Νικηφόρος
Η βρύση του πουλιού
Κάνε με ἀηδόνι Θεέ μου, πᾶρε μου ὅλες
τὶς λέξεις κι ἄφησέ μου τὴ φωτιά,
τὴ λαχτάρα, τὸ πάθος, τὴν ἀγάπη,
νὰ τραγουδῶ ἔτσι ἁπλά, ὅπως τραγουδοῦσαν
οἱ γρῦλοι μία φορὰ κι ἀντιλαλοῦσε
ἡ Πλούμιτσα τὴ νύχτα. Ὅπως ἡ βρύση
τοῦ Πουλιοῦ μὲς στὴ φτέρη. Νὰ γιομίζω
μὲ τὸ μουμούρισμά μου τὴ μεγάλη
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Βρεττάκος Νικηφόρος
Εκεί που πας…
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Εκεί που πας στη λησμονιά και στο σκοτάδι,
κάνε μια στάση, τη ζωή να θυμηθείς,
ψάξε μια πέτρα να την βάλεις για σημάδι
κι εκεί στον ίσκιο της γλυκά να κοιμηθείς.
Εκεί που πας μη μ’ αρνηθείς, μη με ξεχάσεις,
ένα φεγγίτη χτίσε να ‘χεις ουρανό,
να ονειρεύεσαι ξανθέ αποσπερίτη
ένα περβόλι κι ένα σπίτι αδειανό.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μπίμης Γιώργος
Περνούν τα χρόνια…
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
1ο Βραβείο στο Ζ΄ Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης ‘’Καισάριος Δαπόντες’’ 2018.
Περνούν τα χρόνια σαν πουλιά κυνηγημένα
κι έρχονται νύχτες και φεγγάρια με βροχές,
καράβια φεύγουν μ’ αυταπάτες φορτωμένα
κι εσύ με ζεις με ξεγραμμένες προσευχές…
Τ’ αστέρια μέτρησα μια νύχτα στ’ ακρογιάλι,
σ’ άγνωρους τόπους και σε γκρίζους ουρανούς,
σ’ αυτή τη θάλασσα που με πλανεύει πάλι,
στ’ άγιο ξεφάντωμα που δε το βάνει ο νους…
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μπίμης Γιώργος
Ερώτηση δίχως απάντηση
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Σε κοιτώ με πάθος μες τα όμορφα σου μάτια
με κατακλύζει σ'όλο μου το κορμί μια παγωνιά
έρχεσαι κοντά μου, με ρωτάς με το χέρι στη καρδιά
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μαντζίκος Κωνσταντίνος
Ὁ Μυστικὸς Δεῖπνος
Καὶ λέει ὁ Ναζωραῖος στοὺς μαθητάδες:
«Τὸ αἰώνιο εἶμαι τὸ φῶς καὶ σεῖς λαμπάδες
Φῶς ἀπὸ φῶς, στὰ σκότη,
ἐσεῖς πιστοὶ ὁδηγοὶ καὶ οἱ πρῶτοι
καταλυτὲς τῶν γήινων θρήνων,
ποῦ θεῖο μήνυμα θὰ φέρετε παντοῦ,
κι ἀκόμα κι ὡς τὴ χώρα τῶν Ἑλλήνων.
Τοῦ δείπνου μας χαρῆτε ἀπόψε τὴ χαρά.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Σπεράντζας Στυλιανός
Ἡ Μαριγώ
Ἡ κοπέλλα ἡ Μαριγὼ
μιὰ δουλειὰ σωστὴ δὲν κάνει.
Τὴν κουζίνα μας ξεχνάνει
καὶ θυμᾶται τὸ χωριό.
Τὰ χεράκια της ἐδῶ,
τὸ μυαλά της ἐκεῖ κάτω.
Πέφτει κι ἔσπασε τὸ πιάτο...
Μαριγούλα, Μαριγώ!
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Παπαντωνίου Ζαχαρίας
Ἐλεγεῖο πάνω στὸν τάφο ἑνὸς μικροῦ ἀγωνιστῆ
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Πάνω στὸ χῶμα τὸ δικό σου λέμε τ᾿ ὄνομά μας.
Πάνω στὸ χῶμα τὸ δικό σου σχεδιάζουμε τοὺς κήπους
καὶ τὶς πολιτεῖς μας
Πάνω στὸ χῶμα σου εἴμαστε. Ἔχουμε πατρίδα.
Ἔχω κρατήσει μέσα μου τὴ ντουφεκιά σου.
Γυρίζει μέσα μου ὁ φαρμακερὸς ἦχος τοῦ πολυβόλου.
Θυμᾶμαι τὴν καρδιά σου ποὺ ἄνοιξε,
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Βρεττάκος Νικηφόρος
Η απουσία σου
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Ακούω της θλίψης τα ρολόγια
και δεν λέει να περάσει η ώρα.
Κουράστηκα αγάπη να ακούω της κούφιας ώρας τα λόγια,
μα κάθε φορά που ξεστόμιζα μια λέξη γεμάτη πάθος μου έλεγες "Σώπα!".
Κλείστηκα μες τους τέσσερις τοίχους της μοναξιάς
κι έμεινα εδώ να δακρύζω,
να δακρύζω λόγω της δικής σου απουσίας.
Έμεινα εδώ να φωνάζω το όνομα σου,
μα δεν παίρνω καμία ανταπόκριση.
Τον Θεό ρωτώ πώς να ξεπεράσω τούτη την ερωτική κρίση.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μαντζίκος Κωνσταντίνος
Μη με λησμονήσεις…
Μη με λησμονήσεις όταν θα ξυπνήσεις
κει στην ξένη γη,
Κυριακή κι αν είναι, στ’ όνειρό μου γίνε φως και χαραυγή…
Στ’ ουρανού τ’ αλώνι ξενυχτάω μόνη
δροσερό νερό
και ξυπνάω πάλι στ’ άδειο προσκεφάλι
και σε καρτερώ…
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μπίμης Γιώργος
Στης μοναξιάς την Πέτρα…
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Στης μοναξιάς την πέτρα οι θύμησες
ξυπνούν,
κατάκοποι διαβάτες
την πόρτα μου χτυπούν…
Παίζει το μελτεμάκι, σε ξέφωτο
νεκρό,
μα τ’ όνομά σου μέλι
στο στόμα το πικρό…
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μπίμης Γιώργος
Τεμπελιά
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Δὲν ἔχω κέφι γιὰ δουλειά,
πάλι μὲ δέρνει τεμπελιὰ
καὶ κάθομαι στὸ στρῶμα...
Βρίσκω τὸ σῶμα μου βαρὺ
καὶ ὀλ᾿ ἡ γῆ δὲ μὲ χωρεῖ
κι ὁ οὐρανὸς ἀκόμα.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Σουρής Γεώργιος
Νερωμένο κρασί
(μεταγενέστερος τίτλος: Παραδειγματικόν, συλλογή: Τὸ παλιὸ βιολί)
Ὅ, τι κι᾿ ἂν εἶχε τόχασε, γυναῖκα, βιός, παιδιά του·
τίποτε δὲν τ᾿ ἀπόμεινε στερνὴ παρηγοριά.
Πέταξ᾿ ἡ ἔννοια ἀπὸ τὸ νοῦ κι᾿ ἡ ἐλπίδ᾿ ἀπ᾿ τὴν καρδιά του
κι ἡ ὑπομονὴ ἐμαρμάρωσε στὰ στήθη του βαριά.
Ὅπως τὰ λείψανα περνοῦν, περνάει ἀργὰ ὁ καιρός του
καὶ ζεῖ δίχως ὁ δύστυχος νὰ ξέρει τὸ γιατί.
Μὲς στὴν ταβέρνα ὁλημερὶς μὲ τὸ ποτήρι ἐμπρός του
τοῦ κάκου ἐκεῖ ἀνώφελα τὴ λησμονιὰ ζητεῖ.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Πολέμης Ιωάννης
Picture
Η σκέψη μου πάλι γυροφέρνει
σε σένα, οικοδομεί την μορφή σου
και στο χρώμα των ματιών σου
βάζει ένα γκιζοπρασινο σκούρο.
Ζωγραφίζει απ’τού μυαλού τον καμβά
τα χείλια σου κόκκινα, τα μαλλιά σου ξανθά
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Περγαμηνέλης Ιωάννης
Πέτρινα χρόνια
Φυσάει βοριάς φυσάει νοτιάς
βυθομετρώντας όνειρα ελπίδες.
Δυτικά της της πατρίδας
ανάμεσα στα ποτάμια τα σκοτεινά,
σας δείχνω τις σκιές ονείρων
στο μετέωρο βήμα αγγέλων
όπου ανακρούονται τ΄αστέρια
η αλήθεια έρχεται να στοιχειώσει
τη μνήμη μας.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Πελεκούδα Γρηγορία
Ατάλαντη ποίηση
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Μια λευκή κόλλα χαρτί
επάνω της αποσυντίθενται οι λέξεις
γράφω , επιμένω να σκοτώνω το λόγο
τίποτα δεν θα μείνει
από μια ρηχή ποίηση , γερασμένη.
Χορταίνω το μυαλό με ιδέες
η κόλλα γεμίζει νεκρά γράμματα
διαβάζω , ασυνάρτητες σκέψεις
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Περγαμηνέλης Ιωάννης
