Poiimata.gr Ποιήματα και στίχοι

Καμιά δικαιολογία

ήρθε ένα παιδί, και σε διέκοψε
απ΄την ανώφελη συζήτηση

ζήτησε με τα θολά του μάτια

ένα τηλέφωνο
να βρει τον ξεχασμένο φίλο
του αρνήθηκες

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Αθανασόπουλος Θεοφάνης

Περισσότερα: Καμιά δικαιολογία

Μικροί θεοί

κοίτα

ψηλά εκεί στο λόφο
είναι οι -θρόνοι-
των νεκρών μας

ακόμη στέκουν
και κοιτούν τις πράξεις
των ανθρώπων

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Αθανασόπουλος Θεοφάνης

Περισσότερα: Μικροί θεοί

Εξομολόγηση

μερικές φορές βλέπω τον κόσμο και νιώθω

ότι δεν έχει κάτι, να μου δώσει

-αυτό με στεναχωρεί-

κοιτώ τους ανθρώπους με αγωνία

νομίζω ότι θα μου ορμήσουν

άλλοτε, τους ακούω να μιλούν για κάτι σπουδαίο

χωρίς να το γνωρίζουν και θέλω να χαθώ μέσα τους

τελικά ξέρεις τι μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω;

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Αθανασόπουλος Θεοφάνης

Περισσότερα: Εξομολόγηση

Συναυλίες ψυχών

η αυτοσχέδια χορωδία των προβολέων, έκαψε την σκηνή κι η φλόγα της, πέρασε τις οθόνες των ματιών μας

το μεγάλο πεύκο, που αιώνες τώρα σκεπάζει αμαρτίες και αίματα, στάθηκε αγέρωχο κάτω απ'τη γριά νύχτα

η πανάθλια μύγα, έψαχνε να τυραννήσει, το επόμενο θύμα

ο ανέμελος τραγουδοποιός, χόρευε στο μαγικό κύκλο, προσπαθώντας, με νοσταλγία, να κοροϊδέψει τη ψυχή του

οι νότες του, κατέβασαν το χρόνο απ'το μαραμένο θρόνο, κι εκείνος άρχισε να χορεύει μυητικούς σκοπούς

μόλις τον είδαν οι ψυχές, άρχισαν να πάλλονται και η ατμόσφαιρα βάρυνε, απ'τα τσιγάρα και τις προσευχές

πως να ξεφύγεις απ'το αίνιγμα της σφίγγας;

χάνονται όλοι απ'το ίδιο παρελθόν και πηγαίνουν σε δρόμο από ασπαλάθους

πάνω τους, το κοράκι που παρατηρεί, κάθεται στο κλαδί και σκέφτεται:

''θα 'χω πολλή δουλειά κι απόψε''

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Αθανασόπουλος Θεοφάνης

Θυσία

ο ουρανός δεν θα 'ναι ποτέ πια ίδιος

έπεσε πάνω του λίγο αιματάκι

απ'την πληγή, της παιδικής μας ηλικίας

θάνατος στα αστέρια

θάνατος σ'εκείνα τα μάτια

που τόλμησαν να δουν, πίσω απ΄τη σκηνή

του μεγάλου θεάτρου

θάνατος στους προβολείς που έλιωσαν

το κερί απ'τα προσωπεία μας

μια μεγάλη θυσία έγινε κ'απόψε

στην τέχνη του να ζει κανείς σαν άνθρωπος

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Αθανασόπουλος Θεοφάνης

Ιθάκη

Δὲν ξέρω ἂν ἔφυγα ἀπὸ συνέπεια
ἢ ἀπὸ ἀνάγκη νὰ ξεφύγω τὸν ἑαυτό μου,
τὴ στενὴ καὶ μικρόχαρη Ἰθάκη
μὲ τὰ χριστιανικά της σωματεῖα
καὶ τὴν ἀσφυχτική της ἠθική.
Πάντως, δὲν ἦταν λύση, ἦταν ἡμίμετρο.
Κι ἀπὸ τότε κυλιέμαι ἀπὸ δρόμο σὲ δρόμο
ἀποχτώντας πληγὲς κι ἐμπειρίες.

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Χριστιανόπουλος Ντίνος

Περισσότερα: Ιθάκη

Ὁ ἀγρὸς τῶν λέξεων

Ὅπως ἡ μέλισσα γύρω ἀπὸ ἕνα ἄγριο
λουλοῦδι, ὅμοια κ᾿ ἐγώ. Τριγυρίζω
διαρκῶς γύρω ἀπ᾿ τὴ λέξη.

Εὐχαριστῶ τὶς μακριὲς σειρὲς
τῶν προγόνων, ποὺ δούλεψαν τὴ φωνή,
τὴν τεμαχίσαν σὲ κρίκους, τὴν κάμαν
νοήματα, τὴ σφυρηλάτησαν ὅπως

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Βρεττάκος Νικηφόρος

Περισσότερα: Ὁ ἀγρὸς τῶν λέξεων

Καρυάτιδες

Μπροστὰ στὶς Καρυάτιδες, τὶς μαρμαρένιες κόρες,
σταθήκαμε θαυμάζοντας κι οἱ δυό μας ὧρες κι ὦρες.
Ἀκίνητα τὰ μάτια σου ἔδειχναν κάποια λύπη
γιὰ κείνη ποὺ μᾶς ἔκλεψαν κι ἀπὸ τὶς ἄλλες λείπει,

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Πολέμης Ιωάννης

Περισσότερα: Καρυάτιδες

Πρῶτοι στίχοι

Μ᾿ ἀρέσει ν᾿ ἀνοίξω τὸ γράμμα σου ἐκεῖνο
Καὶ δάκρυα νὰ χύνω
Σὲ κάθε γραμμή.

Κι ἐκεῖ καρφωμένος, μὲ μάτια σκυμμένα,
Νὰ βλέπω, ἄχ, ἐσένα,
Ἀκόμα θερμή.

Ἀκόμα θυμοῦμαι ἐκεῖνα τὰ χρόνια
Ποὺ λέγαμε αἰώνια
Νὰ ζοῦμε μαζί.

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Μαλακάσης Μιλτιάδης

Περισσότερα: Πρῶτοι στίχοι

Ὁ βράχος καὶ τὸ κύμα

Στὸ συμβολισμὸ τοῦ ποιήματος, βράχος εἶναι ὁ κατακτητὴς
Τοῦρκος καὶ κῦμα ὁ ὑπόδουλος Ἑλληνισμός.

«Μέριασε βράχε νὰ διαβῶ!» τὸ κύμα ἀνδρειωμένο
λέγει στὴν πέτρα τοῦ γυαλοῦ θολό, μελανιασμένο.
Μέριασε, μὲς στὰ στήθη μου, ποὖσαν νεκρὰ καὶ κρύα,
μαῦρος βοριὰς ἐφώλιασε καὶ μαύρη τρικυμία.

Ἀφροὺς δὲν ἔχω γι᾿ ἄρματα, κούφια βοὴ γι᾿ ἀντάρα,
ἔχω ποτάμι αἵματα, μὲ θέριεψε ἡ κατάρα
τοῦ κόσμου, ποὺ βαρέθηκε, τοῦ κόσμου, πού ῾πε τώρα,
βράχε, θὰ πέσης, ἔφτασεν ἡ φοβερή σου ἡ ὥρα!

Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Βαλαωρίτης Αριστοτέλης

Περισσότερα: Ὁ βράχος καὶ τὸ κύμα