Poiimata.gr Ποιήματα και στίχοι

  • Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Μετάβαση στην κύρια πλοήγηση και σύνδεση

Αναζήτηση προβολής πλοήγησης

Πλοήγηση

  • Αρχικη
  • Σύνδεσμοι
  • Επικοινωνια

Αναζήτηση

Λογότυπο
Αρχική σελίδα

Κατάλογος ποιητών

  • Αρχική
  • Α
  • Β
  • Γ
  • Δ
  • Ε
  • Ζ
  • Η
  • Θ
  • Ι
  • Κ
  • Λ
  • Μ
  • Ν
  • Ξ
  • Ο
  • Π
  • Ρ
  • Σ
  • Τ
  • Υ
  • Φ
  • Χ
  • Ψ
  • Ω
  • A-Z

Τυχαία ποιήματα

  • Δικταῖος Ἄρης
    • Ομορφιά
  • Καββαδίας Νίκος
    • Ένας νέγρος θερμαστής από το Τζιμπουτί (και εκτελέσεις)
  • Λαπαθιώτης Ναπολέων
    • Συντριβή
  • Μαλακάσης Μιλτιάδης
    • Ἆσμα ᾀσμάτων
  • Σουρής Γεώργιος
    • Ὁ παιχνιδιάρης

Σχετικά με εμάς

  • Τα νέα μας

Μέλη

  • Δημιουργία λογαριασμού
  • Ξεχάσατε το όνομα χρήστη;
  • Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Τα πιο διαβασμένα

  • Τὸ ἐκκλησάκι
  • Οι 7 νάνοι στο s/s Cyrenia (και εκτελέσεις)
  • Τὸ ἀηδονάκι
  • Χωρισμός
  • Πρῶτοι στίχοι

Syndicate Feeds

feed-image Feed Entries

Ποιοι είναι εδώ

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 109 guests και κανένα μέλος

Προσμένω πάλι

Λαπαθιώτης Ναπολέων
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Θυμᾶμαι, νύχτα ἦταν βαθειά,
μὰ ἡ μέρα κόντευε νὰ φτάσει,
καθὼς κινήσαμε μαζί,
γιὰ νὰ χαθοῦμε μὲς στὴν πλάση...

 

Και σ᾿ ὅσα πέσαμε κακά,
παγίδες, λάθη, πλάνες, πάθη,
κανένας μας δὲ μπορεῖ πιὰ
μήτε νὰ δεῖ μήτε νὰ μάθει...

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Λαπαθιώτης Ναπολέων

Περισσότερα: Προσμένω πάλι

Τὸ παλιὸ βιολί

Πολέμης Ιωάννης

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Ἄκουσε τ᾿ ἀπόκοσμο τὸ παλιὸ βιολὶ
μέσα στὴ νυχτερινὴ σιγαλιὰ τοῦ Ἀπρίλη
στὸ παλιὸ κουφάρι του μιὰ ψυχὴ λαλεῖ
μὲ τ᾿ ἀχνὰ κι᾿ ἀπάρθενα τῆς ἀγάπης χείλη.

 

Καὶ τ᾿ ἀηδόνι τ᾿ ἄγρυπνο καὶ τὸ ζηλευτὸ
ζήλεψε κι ἐσώπασε κι ἔσκυψε κι ἐστάθη
γιὰ νὰ δεῖ περήφανο τί πουλὶ εἶν᾿ αὐτὸ
ποὺ τὰ λέει γλυκύτερα τῆς καρδιᾶς τὰ πάθη.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Πολέμης Ιωάννης

Περισσότερα: Τὸ παλιὸ βιολί

Τὸ λένε τ᾿ ἀηδονάκια...

Μαλακάσης Μιλτιάδης

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Ἄ! πῶς χτυπᾷ καμιὰ φορὰ τούτ᾿ ἡ καρδιὰ κι ἀναφτερᾷ,
τώρα στὰ γεροντάματα,
σὰ νιὸς νὰ ξαναχαίρομαι φεγγάρι-μέρα, ἀστροφεγγιά,
δύσες, γλυκοχαράματα!

 

Σὰν ἀπ᾿ τὴν τάξη τὴ μουχλὴ στὸ πατρικό μου νὰ γυρνῶ,
καὶ νἄχω σκόλη τρίμερη,
καὶ νὰ εἶμαι γιὰ τὸ Γαλατᾶ καὶ γιὰ τὸ ἀθάνατο βουνὸ
μὲ τὴν πλαγιὰ τὴν ἥμερη.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Μαλακάσης Μιλτιάδης

Περισσότερα: Τὸ λένε τ᾿ ἀηδονάκια...

Ἦταν μία φορὰ ἕνας Γιάννης...

Νιρβάνας Παύλος

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Ἦταν μία φορὰ ἕνας Γιάννης
σ᾿ ἕνα πράσινο χωριό,
καὶ δὲν εἶχε οὔτε χαΐρι
καὶ δὲν εἶχε οὔτε μυαλό.

Μά, σὰ Γιάννης, δίχως γνώση,
τὸν ἐπόνεσε ἡ καρδιὰ
καὶ τοῦ κόλλησε μεράκι
γιὰ τὴν κόρη τοῦ παπᾶ!

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Νιρβάνας Παύλος

Περισσότερα: Ἦταν μία φορὰ ἕνας Γιάννης...

Έκπτωτος (απαγγελία)

Μαλλίδης Αλκιβιάδης

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Θεϊκές είναι οι γνώσεις μου και ας έχω ξεπέσει
στο γένος των ανθρώπων, η πάναγνη δύναμη
με προστατεύει των αγαθών δαιμόνων και η σάρκα
ας μ’ έχει αποκάμει, έχω το Ρόδο και το Σπαθί
ακόμα και τώρα που οι ουρανοί μ’ έχουν λησμονημένο
κι έχω απαρνηθεί˙ στα φθαρτά δεν έχω συγγενείς
και όλα στη γη υποχείρια είναι του αδηφάγου χρόνου,

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Μαλλίδης Αλκιβιάδης

Περισσότερα: Έκπτωτος (απαγγελία)

Ἡ ἄνοιξη

Λασκαράτος Ανδρέας
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Ἐδῶναι, ἐδῶναι, ἐπλάκωσε.
Γυναῖκες μαζωχτεῖτε.
Ὀμπρός, συναπαντῆστε τη
Ὀμπρὸς νὰν τὴ δεχτεῖτε.

Νά, νἄρχεται ἡ γλυκιὰ Ἄνοιξη
Λουλουδοστολισμένη,
Ἀπάνου σ᾿ ἕνα γαΐδαρο
Ἀντρίκια καθισμένη.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Λασκαράτος Ανδρέας

Περισσότερα: Ἡ ἄνοιξη

Ἐπιστροφὴ στὸ βουνό

Βρεττάκος Νικηφόρος

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Δὲ θὰ ξανάρθω πιὰ κοντά σου
νὰ μὴν ἀκούσεις τὸ ποτάμι
ποὺ μὲς στὸ στῆθος μου κυλᾷ.
Ἂν δεῖς τὸν ἥλιο νὰ σοῦ γνέφει
τὸν ἕσπερο νὰ σὲ ρωτᾷ,
βάλε τὰ σπάρτα τὰ μαλλιά σου
τὶς μυγδαλιὲς στὴν ἀγκαλιά σου
κι᾿ ἔβγα νυφούλα στὰ βουνὰ

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Βρεττάκος Νικηφόρος

Περισσότερα: Ἐπιστροφὴ στὸ βουνό

Τα δώρα

Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

πήγαινε πάντα εκεί που ''νιώθεις''
κι αν δεν υπάρχει αυτό το μέρος,για σένα
μην στέκεσαι πουθενά και με κανέναν
ετσι κι αλλιώς,κάποια στιγμή θα σταματήσεις
να βρεις ένα κομμάτι γης-να ταφείς-
εχεις το χρέος ν'ανταποδώσεις,το δώρο
αφού γεννήθηκες

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Αθανασόπουλος Θεοφάνης

Περισσότερα: Τα δώρα

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ (εκτελέσεις)

Ελύτης Οδυσσέας

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου!

Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά
στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά
στου γλαυκού το γειτόνεμα!

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Ελύτης Οδυσσέας

Περισσότερα: Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ (εκτελέσεις)

Ήρθε το πρώτο φως, ας φορέσουμε τις μάσκες μας (απαγγελία)

Μαλλίδης Αλκιβιάδης

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Ήρθε το πρώτο φως, ας φορέσουμε τις μάσκες μας
Ας καλύψουμε τα πρόσωπά μας, τα μάτια
Ας οπλιστούμε με καλοδουλεμένα τεχνάσματα
Ας αμυνθούμε στη ριψοκίνδυνη θωριά της αυτογνωσίας

Δύσκολα μάθαμε να ζούμε με τους ανθρώπους
να μιλούμε κομψά, να φερόμαστε συνηθισμένα
Δύσκολα μάθαμε να κρατούμε ψυχραιμία
να καταπίνουμε τον πιο ευαίσθητο εγωισμό μας

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Μαλλίδης Αλκιβιάδης

Περισσότερα: Ήρθε το πρώτο φως, ας φορέσουμε τις μάσκες μας (απαγγελία)

Καμιά δικαιολογία

Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

ήρθε ένα παιδί, και σε διέκοψε
απ΄την ανώφελη συζήτηση

ζήτησε με τα θολά του μάτια

ένα τηλέφωνο
να βρει τον ξεχασμένο φίλο
του αρνήθηκες

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Αθανασόπουλος Θεοφάνης

Περισσότερα: Καμιά δικαιολογία

Μικροί θεοί

Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

κοίτα

ψηλά εκεί στο λόφο
είναι οι -θρόνοι-
των νεκρών μας

ακόμη στέκουν
και κοιτούν τις πράξεις
των ανθρώπων

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Αθανασόπουλος Θεοφάνης

Περισσότερα: Μικροί θεοί

Εξομολόγηση

Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

μερικές φορές βλέπω τον κόσμο και νιώθω

ότι δεν έχει κάτι, να μου δώσει

-αυτό με στεναχωρεί-

κοιτώ τους ανθρώπους με αγωνία

νομίζω ότι θα μου ορμήσουν

άλλοτε, τους ακούω να μιλούν για κάτι σπουδαίο

χωρίς να το γνωρίζουν και θέλω να χαθώ μέσα τους

τελικά ξέρεις τι μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω;

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Αθανασόπουλος Θεοφάνης

Περισσότερα: Εξομολόγηση

Συναυλίες ψυχών

Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

η αυτοσχέδια χορωδία των προβολέων, έκαψε την σκηνή κι η φλόγα της, πέρασε τις οθόνες των ματιών μας

το μεγάλο πεύκο, που αιώνες τώρα σκεπάζει αμαρτίες και αίματα, στάθηκε αγέρωχο κάτω απ'τη γριά νύχτα

η πανάθλια μύγα, έψαχνε να τυραννήσει, το επόμενο θύμα

ο ανέμελος τραγουδοποιός, χόρευε στο μαγικό κύκλο, προσπαθώντας, με νοσταλγία, να κοροϊδέψει τη ψυχή του

οι νότες του, κατέβασαν το χρόνο απ'το μαραμένο θρόνο, κι εκείνος άρχισε να χορεύει μυητικούς σκοπούς

μόλις τον είδαν οι ψυχές, άρχισαν να πάλλονται και η ατμόσφαιρα βάρυνε, απ'τα τσιγάρα και τις προσευχές

πως να ξεφύγεις απ'το αίνιγμα της σφίγγας;

χάνονται όλοι απ'το ίδιο παρελθόν και πηγαίνουν σε δρόμο από ασπαλάθους

πάνω τους, το κοράκι που παρατηρεί, κάθεται στο κλαδί και σκέφτεται:

''θα 'χω πολλή δουλειά κι απόψε''

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Αθανασόπουλος Θεοφάνης

Θυσία

Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

ο ουρανός δεν θα 'ναι ποτέ πια ίδιος

έπεσε πάνω του λίγο αιματάκι

απ'την πληγή, της παιδικής μας ηλικίας

θάνατος στα αστέρια

θάνατος σ'εκείνα τα μάτια

που τόλμησαν να δουν, πίσω απ΄τη σκηνή

του μεγάλου θεάτρου

θάνατος στους προβολείς που έλιωσαν

το κερί απ'τα προσωπεία μας

μια μεγάλη θυσία έγινε κ'απόψε

στην τέχνη του να ζει κανείς σαν άνθρωπος

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Αθανασόπουλος Θεοφάνης

Ιθάκη

Χριστιανόπουλος Ντίνος
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Δὲν ξέρω ἂν ἔφυγα ἀπὸ συνέπεια
ἢ ἀπὸ ἀνάγκη νὰ ξεφύγω τὸν ἑαυτό μου,
τὴ στενὴ καὶ μικρόχαρη Ἰθάκη
μὲ τὰ χριστιανικά της σωματεῖα
καὶ τὴν ἀσφυχτική της ἠθική.
Πάντως, δὲν ἦταν λύση, ἦταν ἡμίμετρο.
Κι ἀπὸ τότε κυλιέμαι ἀπὸ δρόμο σὲ δρόμο
ἀποχτώντας πληγὲς κι ἐμπειρίες.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Χριστιανόπουλος Ντίνος

Περισσότερα: Ιθάκη

Ὁ ἀγρὸς τῶν λέξεων

Βρεττάκος Νικηφόρος
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Ὅπως ἡ μέλισσα γύρω ἀπὸ ἕνα ἄγριο
λουλοῦδι, ὅμοια κ᾿ ἐγώ. Τριγυρίζω
διαρκῶς γύρω ἀπ᾿ τὴ λέξη.

Εὐχαριστῶ τὶς μακριὲς σειρὲς
τῶν προγόνων, ποὺ δούλεψαν τὴ φωνή,
τὴν τεμαχίσαν σὲ κρίκους, τὴν κάμαν
νοήματα, τὴ σφυρηλάτησαν ὅπως

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Βρεττάκος Νικηφόρος

Περισσότερα: Ὁ ἀγρὸς τῶν λέξεων

Καρυάτιδες

Πολέμης Ιωάννης
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Μπροστὰ στὶς Καρυάτιδες, τὶς μαρμαρένιες κόρες,
σταθήκαμε θαυμάζοντας κι οἱ δυό μας ὧρες κι ὦρες.
Ἀκίνητα τὰ μάτια σου ἔδειχναν κάποια λύπη
γιὰ κείνη ποὺ μᾶς ἔκλεψαν κι ἀπὸ τὶς ἄλλες λείπει,

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Πολέμης Ιωάννης

Περισσότερα: Καρυάτιδες

Πρῶτοι στίχοι

Μαλακάσης Μιλτιάδης
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Μ᾿ ἀρέσει ν᾿ ἀνοίξω τὸ γράμμα σου ἐκεῖνο
Καὶ δάκρυα νὰ χύνω
Σὲ κάθε γραμμή.

Κι ἐκεῖ καρφωμένος, μὲ μάτια σκυμμένα,
Νὰ βλέπω, ἄχ, ἐσένα,
Ἀκόμα θερμή.

Ἀκόμα θυμοῦμαι ἐκεῖνα τὰ χρόνια
Ποὺ λέγαμε αἰώνια
Νὰ ζοῦμε μαζί.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Μαλακάσης Μιλτιάδης

Περισσότερα: Πρῶτοι στίχοι

Ὁ βράχος καὶ τὸ κύμα

Βαλαωρίτης Αριστοτέλης
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Στὸ συμβολισμὸ τοῦ ποιήματος, βράχος εἶναι ὁ κατακτητὴς
Τοῦρκος καὶ κῦμα ὁ ὑπόδουλος Ἑλληνισμός.

«Μέριασε βράχε νὰ διαβῶ!» τὸ κύμα ἀνδρειωμένο
λέγει στὴν πέτρα τοῦ γυαλοῦ θολό, μελανιασμένο.
Μέριασε, μὲς στὰ στήθη μου, ποὖσαν νεκρὰ καὶ κρύα,
μαῦρος βοριὰς ἐφώλιασε καὶ μαύρη τρικυμία.

Ἀφροὺς δὲν ἔχω γι᾿ ἄρματα, κούφια βοὴ γι᾿ ἀντάρα,
ἔχω ποτάμι αἵματα, μὲ θέριεψε ἡ κατάρα
τοῦ κόσμου, ποὺ βαρέθηκε, τοῦ κόσμου, πού ῾πε τώρα,
βράχε, θὰ πέσης, ἔφτασεν ἡ φοβερή σου ἡ ὥρα!

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Βαλαωρίτης Αριστοτέλης

Περισσότερα: Ὁ βράχος καὶ τὸ κύμα

Σελίδα 8 από 19

  • Έναρξη
  • Προηγούμενο
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • Επόμενο
  • Τέλος

Με την υποστήριξη του Joomla!®