Ο γορίλας (και εκτελέσεις)
Στην πλατεία μιας επαρχίας το πλήθος κοίταγε ενθουσιασμένο
ένα γορίλα που κάτι τσιγγάνοι τον είχαν φέρει φυλακισμένο
δίχως αισχύνη και σεβασμό οι γεροντοκόρες του χωριού
παίζαν αναίσθητα με το ζωο δε λέω πώς δε λέω πού
Προσοχή στο γορίλα
Ξαφνικά το μεγάλο κλουβί που έγκλειστη ζούσε η κακόμοιρη φύση
απότομα ανοίγει δεν ξέρω γιατί ίσως να το `χαν άσχημα κλείσει
το τέρας βγαίνοντας έξω από εκεί σκέφτηκε σήμερα θα τ’ αναλάβω
μιλούσε για την παρθενιά του που χρόνια τώρα τον είχε σκλάβο
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Θηβαίος Χρήστος
Η άνοδος
Οι λέξεις όταν πέφτουν στο σώμα της νυκτός
Μοιάζουν με καράβια που τις θάλασσες οργώνουν
Με άνδρες που σπέρνουν και γυναίκες που μιλούν
Μέσα στους ποππυσμούς των φιλημάτων
Σαύρες περνούν μέσα στα ρίγη των ακτών
Πελάγους που απλώνεται μέχρι την άμμο
Με πλαταγίσματα με παφλασμούς
Ολίγον πριν ο ήλιος ανατείλη
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Εμπειρίκος Ανδρέας
Πάει. Αυτό ήταν.
Πάει. Αυτό ήταν.
Χάθηκε η ζωή μου φίλε
μέσα σε κίτρινους ανθρώπους
βρώμικα τζάμια
κι ανιστόρητους συμβιβασμούς.
Άρχισα να γέρνω
σαν εκείνη την ιτιούλα
που σούχα δείξει στη στροφή του δρόμου.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Γώγου Κατερίνα
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά (και εκτελέσεις)
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών
Εξάρχεια Πατήσια Μεταξουργείο Μετς.
Κάνουν ό,τι λάχει.
Πλασιέ τσελεμεντέδων και εγκυκλοπαιδειών
φτιάχνουν δρόμους και ενώνουν ερήμους
διερμηνείς σε καμπαρέ της Ζήνωνος
επαγγελματίες επαναστάτες
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Γώγου Κατερίνα
Περισσότερα: Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά (και εκτελέσεις)
Κάθε φορά σ’ αγγίζω και πεθαίνω…
Κάθε φορά
σ’ αγγίζω
και πεθαίνω
κάθε φορά
σ’ αγγίζω
κι ανασταίνομαι
να σε κρατήσω ωστόσο
δεν μπορώ
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Αλεξάκης Ορέστης
Το κατοικίδιο ζώο μοναξιά
… θέλει φροντίδα θέλει
προστασία
δεν αγαπά τους κοπετούς
τα φώτα
μόνο στο ημίφως κάπως ησυχάζει
Λοιπόν αν τύχει κάποτε ν’ ακούσει
φωνές από το βυθισμένο σπίτι
και ζωντανέψουν οι παλιοί τριγμοί
και λάμψουν απροσδόκητα οι καθρέφτες
τότε
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Αλεξάκης Ορέστης
Τῆς καρδιᾶς
Φωτεινὸ σχῆμα πλοίου στὸ σκοτάδι,
ποὺ ὁρίζει μίαν θάλασσα ἀθέατη
μοιάζει τῆς καρδιᾶς ἡ ἀκοή.
Κι ἀψηφᾷ τοὺς λογισμοὺς τοῦ νοῦ,
τοὺς τεχνητούς.
Ἦταν ἡ ἀνάσα σου φυγᾶς
μέσα ἀπ᾿ τὶς μάχες ποὺ δὲν ἔδωσες.
(κι ἂς ὀνειρεύτηκες πολλὲς φορὲς τὴν τέλεια ἔκβασή τους).
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Φουντουλάκη Νεκταρία
Ἡ Ἀγράμπελη
Λέγ᾿ ἡ ἀγράμπελη μυριανθισμένη,
στὸν ἄγριο πλάτανο ποὺ τὴ θωρεῖ
καὶ μὲ τὸν ἴσκιο του συχνοδιαβαίνει
πάντοτ᾿ ἐπάνω της, βράδυ κι αὐγή:
«- Δένδρο περήφανο, μέσ᾿ τὸν ἀγέρα
τὰ φύλλα, οἱ κλῶνοι σου θρασομανοῦν·
βρίσκεις στενόχωρη τώρα τὴ σφαῖρα;
Τ᾿ ἄστρα τὰ σύγνεφα δὲ σὲ χωροῦν;
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Βαλαωρίτης Αριστοτέλης
Ένα μαχαίρι (και εκτελέσεις)
Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο
ένα παλιό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίρι
όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες
που από έναν γέρο έμπορο αγόρασα στ’ Αλγέρι.
Θυμάμαι, ως τώρα να `τανε, το γέρο παλαιοπώλη,
όπου έμοιαζε με μια παλιά ελαιογραφία του Γκόγια,
ορθόν πλάι σε μακριά σπαθιά και σε στολές σχισμένες,
να λέει με μια βραχνή φωνή τα παρακάτου λόγια:
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Καββαδίας Νίκος
Γυναίκα (και εκτελέσεις)
Κάποιοι φιλήσανε τον Ιούδα εκεί στο μέτωπο
κι άλλοι ψαρέψανε ουρανό σε ένα πηγάδι
άλλοι κρεμάσαν σαν δικτάτορα ένα φυλαχτό
στις φυλακές πάντα ονειρεύονται το βράδυ
Κάναμε έκτρωση σε ό,τι αθώο μας απέμεινε
κι εσύ συνέλαβες με ένα άρωμα τυχαίο
μα τα τριαντάφυλλα που σου έστειλα λίγο έλειψε
χαράματα να σκοτωθούν σε ένα τροχαίο
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Θηβαίος Χρήστος
Ὁ ὕπνος τῆς βαρκούλας
Ἀγεράκι τὰ φτερά σου γιὰ λίγο κόψε...
Φόβον ἔχω τὸ γιαλὸ μὴν ἀνασάνει,
τί ἐδῶ πὰ στὸ φεγγαρόλουστο λιμάνι
μιὰ βαρκούλα ἀποκοιμήθηκεν ἀπόψε.
Λαγαρὴ καὶ φωτερὴ ἡ θωριά της πέφτει
στῶν νερῶν τὸν ὁλοκάθαρο καθρέφτη
καὶ θαρρεῖς πὼς εἶδεν ὄνειρο ἡ καϋμένη
ἀπὸ ἀνέμους κι ἀπὸ κῦμα ἀποσταμένη.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Παπαντωνίου Ζαχαρίας
Μέρες του 1901
Τούτο εις αυτόν υπήρχε το ξεχωριστό,
που μέσα σ' όλην του την έκλυσι
και την πολλήν του πείραν έρωτος,
παρ' όλην την συνειθισμένη του
στάσεως και ηλικίας εναρμόνισιν,
ετύχαιναν στιγμές - πλην βέβαια
σπανιότατες - που την εντύπωσιν
έδιδε σάρκας σχεδόν άθικτης.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Καβάφης Κωνσταντίνος
Ο καθρέπτης στην είσοδο
Το πλούσιο σπίτι είχε στην είσοδο
έναν καθρέπτη μέγιστο, πολύ παλαιό·
τουλάχιστον προ ογδόντα ετών αγορασμένο.
Ένα εμορφότατο παιδί, υπάλληλος σε ράπτη
(τες Κυριακές, ερασιτέχνης αθλητής),
στέκονταν μ' ένα δέμα. Το παρέδοσε
σε κάποιον του σπιτιού, κι αυτός το πήγε μέσα
να φέρει την απόδειξι. Ο υπάλληλος του ράπτη
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Καβάφης Κωνσταντίνος
Δίχως ἐσέ
Δίχως ἐσὲ δὲν θἄβρισκαν
νερὸ τὰ περιστέρια
δίχως ἐσὲ δὲ θἄναβε
τὸ φῶς ὁ Θεὸς στὶς βρύσες του
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Βρεττάκος Νικηφόρος
Οἱ μοιραῖοι
Μὲς στὴν ὑπόγεια τὴν ταβέρνα,
μὲς σὲ καπνοὺς καὶ σὲ βρισιές,
(ἀπάνου ἐστρίγγλιζε ἡ λατέρνα)
ὅλη ἡ παρέα πίναμε ἐψές,
ἐψές, σὰν ὅλα τὰ βραδάκια,
νὰ πᾶνε κάτου τὰ φαρμάκια.
Σφιγγόταν ὁ ἕνας πλάι στὸν ἄλλο
καὶ κάπου ἐφτυοῦσε καταγῆς,
ὤ! πόσο βάσανο μεγάλο
τὸ βάσανο εἶναι τῆς ζωῆς!
Ὅσο κι ὁ νοῦς ἂν τυραννιέται
ἄσπρην ἡμέρα δὲ θυμιέται!
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Βάρναλης Κώστας
Μέρες αδέσποτες (και εκτελέσεις)
Σαν και σένα μ’ ένα κόμπο στο λαιμό
σε ώρες άσχετες ξεσπάω το θυμό
σαν κι εσένα στις πλατείες της σιωπής
τον ίσκιο μου τραβάω
Σαν κι εσένα διαμελίζομαι στο φως
μες σ’ αυτό το πλαστικό το καθεστώς
και τη νύχτα στα κομμάτια μου γυρνώ
και τα ξανακολλάω
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Θηβαίος Χρήστος
Μια καλησπέρα (και εκτελέσεις)
Πέρασα να σου πω μια καλησπέρα
πόσα φεγγάρια απ’ τη ζωή σου πέρα
ποιος είπε ότι η απόσταση λυτρώνει
βασίλισσα εσύ κι εγώ το πιόνι
Το πιο γλυκό σου χάρισέ μου βλέμμα
η αλήθεια είναι πως διψώ για ψέμα
αχ είναι η αγάπη μου για σένα
μαχαίρι που πληγώνει μόνο εμένα
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Αλκαίος Άλκης
Ο τρελός λαγός
Γύριζε στους δρόμους ο τρελός λαγός
γύριζε στους δρόμους
ξέφευγε απ' τα σύρματα ο τρελός λαγός
έπεφτε στις λάσπες
Φέγγαν τα χαράματα ο τρελός λαγός
άνοιγε η νύχτα
στάζαν αίμα οι καρδιές ο τρελός λαγός
έφεγγε ο κόσμος
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Σαχτούρης Μίλτος
Σκόρπια φύλλα
Σκόρπια φύλλα του φθινόπωρου
οι αγρότες για τη σπορά περιμέναν βροχή
ο άνεμος κλωθογύριζε ανοίγοντας τα επουράνια
"ποια οδό ακολουθούν τα κίτρινα φύλλα που πέφτουν;"
αντίθετο δρόμο παίρνοντας ο απόστολος των εθνών
από Nεαπόλεως της νυν Kαβάλας
Προς Θεσσαλονικείς A΄ Eπιστολής το ανάγνωσμα
ου θέλω υμάς αγνοείν περί των κεκοιμημένων
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Πεντζίκης Νίκος Γαβριήλ
Στροφές στροφάλων
Ω υπερωκεάνειον τραγουδάς και πλέχεις
Άσπρο στο σώμα σου και κίτρινο στις τσιμινιέρες
Διότι βαρέθηκες τα βρωμερά νερά των αγκυροβολίων
Εσύ που αγάπησες τις μακρινές σποράδες
Εσύ που σήκωσες τα πιο ψηλά μπαϊράκια
Εσύ που πλέχεις ξέθαρρα στις πιο επικίνδυνες σπηλιάδες
Χαίρε που αφέθηκες να γοητευθής απ’ τις σειρήνες
Χαίρε που δεν φοβήθηκες ποτέ τις συμπληγάδες.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Εμπειρίκος Ανδρέας