Νέες συνεργασίες
Μερικές νέες συνεργασίες έχουν προστεθεί στην ιστοσελίδα μας. Εκτός των Σάντα Θεόδωρου και Μαροπάκη Σούλας που βλέπετε ήδη να έχουν προστεθεί, προσθέθηκε ο Θεοφάνης Λ.Παναγιωτόπουλος. και ο Μαντζίκος Κωνσταντίνος...
Επίσης προσπαθούμε πλέον να έχουμε και φωτογραφίες των ποιητών σε κάθε ποίημα τους.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Χωρίς κατηγορία
Ερωτικό
Δὲν μπορῶ νὰ ξέρω, δὲν μπορῶ νὰ πῶ
ἂν θὰ σ᾿ ἀγαπῶ
ἴσαμε νὰ φτάσω στὴ στερνὴ τὴν ὥρα
ὅπως, κι ὅσο, τώρα·
Οὔτ᾿ ὁ ἔρωτάς μου ποὺ σὰ ρόδο ἀνθεῖ,
ἂν θὰ μαραθεῖ
πάλι σὰν τὸ ρόδο ποὺ τὸ καίει τὸ θέρο,
δὲν μπορῶ νὰ ξέρω.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ουράνης Κώστας
Φθινοπωρινά ρόδα
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Πώς να ανθίσουν τα ρόδα της ψυχής μου
όταν ο δημιουργός τους, είναι άφαντος;
Πώς να υπομείνω τις ανεμοθύελλες του χειμώνα
όταν θα βρίσκομαι συνεχώς γυμνός;
Πώς να ξεδιψάσω με τις λιγοστές σταγόνες φθινοπωρινής βροχής;
- γλιστρούν και εξαφανίζονται στις ρίζες των φυτών-
το δειλινό πλησιάζει αμετανόητο- για λίγη υπομονή
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Παναγιωτόπουλος Θεοφάνης
Δίχως αλγη και δάκρυα
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Είπα να γράψω
ένα ποίημα αλλιώτικο σήμερα
να μιλάει κατ' αποκλειστικότητα
-μόνο για σένα -
με την αγάπη της ποίησης
δίχως σημάδια του πόνου
και τη σταύρωση των ανθρώπων.
Είπα “η εικοστή τρίτη
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Σάντας Θεόδωρος
Παραμυθένιο απόβραδο
Παραμυθένιο τ´απόβραδο
στo δαντελωτό, μυρωμένο
ακρογιάλι, που μοσχοβολάει
Κυκλάδες.
Γεμάτο από άμμο και φως
εδώ που τα αρμυρίκια κρύβουν
στα αραχνοΰφαντα κλαδιά τους
θροΐσματα από ελπίδες και πόθους .
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μαροπάκη Σούλα
Αφιέρωση
Ξάφνου ανακαλύπτεις
ακόμα ένα φως
και λες η αγάπη δεν ξοδεύεται
αν δεν ακουμπάει
στον ουρανό των αγαπημένων
και στο βλέμμα των φίλων.
Κι είναι αλήθεια ότι
αν με πέντε, έξι αράδες
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Σάντας Θεόδωρος
Μ' έναν ήχο από δάκρυα
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Μ' ένα βιολί λυπημένο
κι έναν ήχο από δάκρυα ,συλλογίζομαι .
Ποια κακοδαιμονία απλώνεται
κι οι άνθρωποι δεν αγαπούν
των άλλων το φως;
Θα μιλήσω με την καλοσύνη της μάνας μου
και τη δική μου φωνή
που ερωτεύθηκε την “πόλη των Δημητρίων”
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Σάντας Θεόδωρος
Infinito
έπεφτε η νύχτα, μαζί της σαν το χαλάζι και οι ευχές
όλοι έγραφαν στο αιώνιο κορμί
ήθελα κι εγώ να γράψω,μα μ'ενοχλούσαν τα φώτα,ο χορός των ψυχών
κι εκείνο το αναθεματισμένο καρότσι με τους τροχούς της μοιραίας ζωής
ο χορός έδινε σπασμωδικές περιδινήσεις μα ήρθε ο κανόνας και σταμάτησε την συνουσία της μουσικής
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Αθανασόπουλος Θεοφάνης
Σοβαρά κάποια
Εἰκώνα ἀγαπητὴ τῆς γυναικός μου,
Τώρα ἔλα καν᾿ ἐσὺ στὴ συντροφιά μου.
Κατοίκα πάντα μέσα στὴν καρδιά μου,
Καὶ φύλαμε ὂχ τσὴ πλάνεσες τοῦ κόσμου.
Ἐσὺ γιὰ ῾μὲ Προστάτης Ἄγγελός μου,
Ἄμεμπτα φύλαε τὰ πατήματά μου
Καὶ προτοῦ σκοτισθοῦν᾿ τὰ λογικά μου,
Πρόλαβε, τρέξε σὺ καὶ λάμψε ἐμπρός μου.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Λασκαράτος Ανδρέας
Με το φωτόδεντρο της ψυχής
Είπα να κρατήσω τη ζωή μου λευκή
να μη με πληγώσει ο έρωτας
και με πνίξουν οι θάλασσες!
Μα δεν άντεξα
και μια ασέληνη νύχτα
σου αφέθηκα σαν παιδί
που τρέμει στο πρώτο του βήμα
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Σάντας Θεόδωρος
Το Ληξούρι
Ὅντις ῾μπορῇ ἕνας σ᾿ ὅλους νὰ χαρίζῃ
Καὶ στὸν ἴδιο καιρὸ νὰ μὴν τοὺς δίνῃ,
ἤθελ᾿ εἶναι κακία νὰ ξεχωρίζῃ
Ἕνανε, καὶ τοὺς ἄλλους νὰν τσ᾿ ἀφίνῃ.
Ἔτσι καὶ τὴ Λαμπρὴ ὁ παπᾶς μας στήνει
Τὴ λαμπάδα του σ᾿ ὅποιον τὴν ὁρίζει
Γιατὶ, ὅσο κι ἂν ἀνάβουνε ἀπὸ ᾿κείνη,
Τίποτα τοῦ παπᾶ δὲν τοῦ στοιχίζει.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Λασκαράτος Ανδρέας
Δον Κιχώτες
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Οι Δον Κιχώτες πάνε ομπρός και βλέπουνε ως την άκρη
του κονταριού που εκρέμασαν σημαία τους την Ιδέα.
Κοντόφθαλμοι οραματιστές, ένα δεν έχουν δάκρυ
για να δεχτούν ανθρώπινα κάθε βρισιά χυδαία.
Σκοντάφτουνε στη Λογική και στα ραβδιά των άλλων
αστεία δαρμένοι σέρνονται καταμεσίς του δρόμου,
ο Σάντσος λέει “δε σ' το 'λεγα;” μα εκείνοι των μεγάλων
σχεδίων, αντάξιοι μένουνε και: “Σάντσο, τ' άλογό μου!”
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Καρυωτάκης Κωνσταντίνος
Ευγένεια
Κάνε τον πόνο σου άρπα.
Και γίνε σαν αηδόνι,
και γίνε σα λουλούδι.
Πικροί όταν έλθουν χρόνοι,
κάνε τον πόνο σου άρπα
και πέ τονε τραγούδι.
Μη δέσεις την πληγή σου
παρά με ροδοκλώνια.
Λάγνα σου δίνω μύρα
-- για μπάλσαμο -- και αφιόνια.
Μη δέσεις την πληγή σου,
και το αίμα σου, πορφύρα.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Καρυωτάκης Κωνσταντίνος
Στὴ νύχτα ποὺ ἔρχεται...
Ξεκινᾶμε ἀνάλαφροι καθὼς ἡ γύρη
ποὺ ταξιδεύει στὸν ἄνεμο
Γρήγορα πέφτουμε στὸ χῶμα
ρίχνουμε ρίζες, ρίχνουμε κλαδιὰ
γινόμαστε δέντρα ποὺ διψοῦν οὐρανὸ
κι ὅλο ἁρπαζόμαστε μὲ δύναμη ἀπ᾿ τὴ γῆ
Μᾶς βρίσκουν τ᾿ ἀτέλειωτα καλοκαίρια
τὰ μεγάλα κάματα.
Οἱ ἄνεμοι, τὰ νερὰ
παίρνουν τὰ φύλλα μας.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μελισσάνθη
Γυρισμός
Γέλιο των θεών, Σαρωνικέ, πάντα μεγάλε, που δρομείς,
του πλοίου μας ευλογία,
όμοια γαλήνη σου βαθιά κι όμοια βαθιά θ' ακούαμε μεις
εδώ την τρικυμία.
Κάτου απ' την πάχνη αναρριγά, με του κορμιού της την ογρή
νωχέλεια, περιστέρα
η Αθήνα, κι ηδονεύεται και σαν νυμφίον εκαρτερεί
τον ήλιον από πέρα.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Καρυωτάκης Κωνσταντίνος
Το τελευταίο ποίημα του έρωτα
Δός μου τὴν ἡδονὴ τῆς ἡδονῆς,
ζωὴ τῆς ζωῆς, τῆς μέθης νύχτα,
ὀδύνη.
Τὸ ἐρωτικὸν ἀπόσταγμα μοῦ ἡδύνει
τὴν ὑπερφίαλη σκέψη ποὺ πονεῖ.
Μόνο, τὴ γεύση ἀγάπησα μόνο, ὤ
πονῶ πέρ᾿ ἀπ᾿ τὴν αἴσθησή του
χώρου
τῆς γῆς, πέρ᾿ ἀπ᾿ τὰ μάκρη αὐτὰ
πονῶ!
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Δικταῖος Ἄρης
Ἄς...
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Σὲ τοῦτο τὸ μεταξύ,
ἂς παίζουμε μὲ τὶς λέξεις,
ἂς παίζουμε τῆς ὁμιλίας τὸ θεῖο παιγνίδι
ἀνύποπτοι ποιητὲς
ποὺ κλέψανε τὸ μυστικὸ
νὰ βλέπουνε καὶ ν᾿ ἀκοῦνε,
ν᾿ ἀγγίζουνε καὶ νὰ γνωρίζουνε τὰ πράγματα,
τὴν εἰκόνα τοῦ Κόσμου ξαναπλάθοντας
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μελισσάνθη
Ομορφιά
Εὐγενικὸ ὅ,τι πέθανεν ἐδῶ,
ποὺ στοίχειωσε τὸ πέταγμα τῶν γλάρων.
Ἁβρὸν ὅ,τι κι ἂν πέρασε ἀπ᾿ τὸ φάρο
κι ἔζησε λίγο στὴν ὑγρὰν ὁδό,
κι ὁ ψίθυρος ὡραῖος τῶν ἐπῳδῶν,
-μνήμης ρᾴθυμο κίνημα βλεφάρων -
γιὰ τὸν ἁρμονικὸ θάνατο Ἰκάρων
ποὺ ζήσανε τὴ ζωὴ τῶν εὐωδῶν
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Δικταῖος Ἄρης
Τὸ παιδὶ μὲ τὴ φυσαρμόνικα
Θὰ βγῶ στὸν κάμπο νὰ μαζέψω
τὰ πεσμένα φύλλα τοῦ ἥλιου,
νὰ πλάσω τὶς ἀκτίδες του -τοῦτο τὸ καλοκαίρι-,
νὰ πλάσω τὶς ἀκτίδες του σὲ φύλλα γιὰ νὰ γράψω
τὸν οὐρανὸ καὶ τὸ τραγούδι σου, Ἑλληνόπουλο!
Γιατὶ τὸ χῶμα δὲ μὲ φτάνει! Δὲ μὲ φτάνει τὸ αἷμα μου!
Γιατὶ τὰ δάκρια μου δὲ φτάνουνε νὰ πλάσω τὸν πηλό μου!
Τί νὰ τὸ κάνω τὸ σπίτι μου; Ἔξω σὲ τραγουδᾶνε!
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Βρεττάκος Νικηφόρος
Οι στίχοι μου
Δικά μου οι στίχοι, απ' το αίμα μου, παιδιά.
Μιλούνε, μα τα λόγια σαν κομμάτια
τα δίνω από την ίδια μου καρδιά,
σα δάκρυα τους τα δίνω από τα μάτια.
Πηγαίνουν με χαμόγελο πικρό,
αφού τη ζωήν ανιστορίζω τόσο.
Ηλιο και μέρα και ήλιο τους φορώ,
ζώνη ναν τα 'χουν όταν θα νυχτώσω.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Καρυωτάκης Κωνσταντίνος
