Μη με λησμονήσεις…
Μη με λησμονήσεις όταν θα ξυπνήσεις
κει στην ξένη γη,
Κυριακή κι αν είναι, στ’ όνειρό μου γίνε φως και χαραυγή…
Στ’ ουρανού τ’ αλώνι ξενυχτάω μόνη
δροσερό νερό
και ξυπνάω πάλι στ’ άδειο προσκεφάλι
και σε καρτερώ…
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μπίμης Γιώργος
Στης μοναξιάς την Πέτρα…
Στης μοναξιάς την πέτρα οι θύμησες
ξυπνούν,
κατάκοποι διαβάτες
την πόρτα μου χτυπούν…
Παίζει το μελτεμάκι, σε ξέφωτο
νεκρό,
μα τ’ όνομά σου μέλι
στο στόμα το πικρό…
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μπίμης Γιώργος
Τεμπελιά
Δὲν ἔχω κέφι γιὰ δουλειά,
πάλι μὲ δέρνει τεμπελιὰ
καὶ κάθομαι στὸ στρῶμα...
Βρίσκω τὸ σῶμα μου βαρὺ
καὶ ὀλ᾿ ἡ γῆ δὲ μὲ χωρεῖ
κι ὁ οὐρανὸς ἀκόμα.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Σουρής Γεώργιος
Νερωμένο κρασί
(μεταγενέστερος τίτλος: Παραδειγματικόν, συλλογή: Τὸ παλιὸ βιολί)
Ὅ, τι κι᾿ ἂν εἶχε τόχασε, γυναῖκα, βιός, παιδιά του·
τίποτε δὲν τ᾿ ἀπόμεινε στερνὴ παρηγοριά.
Πέταξ᾿ ἡ ἔννοια ἀπὸ τὸ νοῦ κι᾿ ἡ ἐλπίδ᾿ ἀπ᾿ τὴν καρδιά του
κι ἡ ὑπομονὴ ἐμαρμάρωσε στὰ στήθη του βαριά.
Ὅπως τὰ λείψανα περνοῦν, περνάει ἀργὰ ὁ καιρός του
καὶ ζεῖ δίχως ὁ δύστυχος νὰ ξέρει τὸ γιατί.
Μὲς στὴν ταβέρνα ὁλημερὶς μὲ τὸ ποτήρι ἐμπρός του
τοῦ κάκου ἐκεῖ ἀνώφελα τὴ λησμονιὰ ζητεῖ.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Πολέμης Ιωάννης
Picture
Η σκέψη μου πάλι γυροφέρνει
σε σένα, οικοδομεί την μορφή σου
και στο χρώμα των ματιών σου
βάζει ένα γκιζοπρασινο σκούρο.
Ζωγραφίζει απ’τού μυαλού τον καμβά
τα χείλια σου κόκκινα, τα μαλλιά σου ξανθά
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Περγαμηνέλης Ιωάννης
Πέτρινα χρόνια
Φυσάει βοριάς φυσάει νοτιάς
βυθομετρώντας όνειρα ελπίδες.
Δυτικά της της πατρίδας
ανάμεσα στα ποτάμια τα σκοτεινά,
σας δείχνω τις σκιές ονείρων
στο μετέωρο βήμα αγγέλων
όπου ανακρούονται τ΄αστέρια
η αλήθεια έρχεται να στοιχειώσει
τη μνήμη μας.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Πελεκούδα Γρηγορία
Ατάλαντη ποίηση
Μια λευκή κόλλα χαρτί
επάνω της αποσυντίθενται οι λέξεις
γράφω , επιμένω να σκοτώνω το λόγο
τίποτα δεν θα μείνει
από μια ρηχή ποίηση , γερασμένη.
Χορταίνω το μυαλό με ιδέες
η κόλλα γεμίζει νεκρά γράμματα
διαβάζω , ασυνάρτητες σκέψεις
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Περγαμηνέλης Ιωάννης
Της απέραντης νύχτας
Της απέραντης νύχτας
τις διαστάσεις του όγκου της
δεν γνωρίζω,
μόνο κοιτώ τις ράχες της
τα σκοτεινά τοπία του φόβου
από χιλιάδες χέρια να τεντώνονται.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Πελεκούδα Γρηγορία
Δύο νέες συνεργασίες ξεκίνησαν
Δύο νέες συναργασίες ξεκίνησαν από χθες.
Μία με την κυρία Πελεκούδα Γρηγορία και μία με τον κύριο Περγαμηνέλης Ιωάννη. Τους καλωσωρίζουμε και αυτούς στην παρέα μας.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Χωρίς κατηγορία
Τους αδιάβατους δρόμους μαζί θα περάσουμε.
Με λάμψεις έρχεται η βροχή
στο λαβωμένο πλακόστρωτο
και μια φωνή κραυγάζει
μην είδατε τ΄αποτυπώματα,
τ΄απομεινάρια μιας πόλης
θάλασσας;
Στα μάτια μου μια στάλα βροχή
γίνεται κύμα, σπάζει λυγμό,
τρέχει ο χτύπος ρολογιού
μα ούτε κι αυτός δεν άντεξε.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Πελεκούδα Γρηγορία
Ουράνια χωράφια
Στα μαυρα χωραφια τ’ ουρανου
αστερια σπερνεις
να γινουν ηλιοι
να βγουν φεγγαρια
να τα θερισεις.
Τ’ αροτρο λειωνει
πανου στου Κρονου το χρυσαφι
σαπιζ’ ο σπορος
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Περγαμηνέλης Ιωάννης
Στ᾿ αστεία παίζαμε!
Δὲ χάσαμε μόνο τὸν τιποτένιο μισθό μας
Μέσα στὴ μέθη τοῦ παιχνιδιοῦ σᾶς δώσαμε καὶ τὶς γυναῖκες μας
Τὰ πιὸ ἀκριβὰ ἐνθύμια ποὺ μέσα στὴν κάσα κρύβαμε
Στὸ τέλος τὸ ἴδιο τὸ σπίτι μας μὲ ὅλα τὰ ὑπάρχοντα.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Αναγνωστάκης Μανώλης
Σατυρικόν οξύμωρον
Σκοτεινίασε ὅταν ἔπεσε τὸ φῶς τυφλωτικὸ
Λιγόστεψε ὅταν ὁ ἀριθμὸς ἔγινε πολλαπλάσιος
Οἱ λύσεις γίναν κόμπος ἄλυτος
κι ὅταν ἡ Ἀριάδνη ἔτρεξε λυσίκομη
κύλησε ἀνάποδα τὸ κουφάρι της
Τότε ὁ κάβουρας ἔγινε ὠκύποδας
κι ὁ Ἀχιλλέας χελώνα. Πήδηξε
ἔξω ἀπ᾿ τὴν ἔξωση τοῦ Ἐλεάτη
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μελισσάνθη
Επέσανε τα Γιάννενα
Ἐπέσανε τὰ Γιάννενα, σιγὰ νὰ κοιμηθοῦνε,
ἐσβήσανε τὰ φῶτα τους, ἐκλείσανε τὰ μάτια.
Ἡ μάννα σφίγγει τὸ παιδὶ βαθιὰ στὴν ἀγκαλιά της,
γιατὶ εἶναι χρόνοι δίσεκτοι καὶ τρέμει μὴν τὸ χάσει.
Τραγούδι δὲν ἀκούγεται, ψυχὴ δὲν ἀνασαίνει.
Ὁ ὕπνος εἶναι θάνατος καὶ μνῆμα τὸ κρεβάτι
κι ἡ χώρα κοιμητήριο κι ἡ νύχτα ρημοκλήσι.
Ἄγρυπνος ὁ Ἀλὴ πασᾶς, ἀκόμη δὲ νυστάζει,
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Βαλαωρίτης Αριστοτέλης
Vita nuova
Δὲν θέλω πιὰ παρὰ νὰ ζῶ ἔτσι ὅπως ἕνα δέντρο,
ὁποὺ θροΐζει ἀνάλαφρα σὲ πρωινὸ τοῦ Ἀπρίλη
μέσ᾿ σ᾿ ἕνα κάμπο εἰρηνικό, γεμάτον φῶς γαλάζιο
καὶ παπαροῦνες κόκκινες καὶ ἄσπρο χαμομήλι.
Δὲν θέλω πιὰ παρὰ νὰ ζῶ ἔτσι σὰν ἕνα ρόδο,
ποὺ ἄνθισε κατάμονο μέσα σὲ πρᾶο χειμώνα
σ᾿ ἕνα πεζούλι φτωχικὸ κι ἡλιόφωτο, ποὺ νἄχει
ἀσβεστωμένο τοίχωμα νὰ τοῦ κρατάει τὸ χῶμα.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ουράνης Κώστας
Προσευχή του μικρού κοριτσιού
Θεέ, ποὺ βλέπεις τὰ σπιτάκια
τὰ φτωχὰ σὰν τὸ δικό μου,
στεῖλε στὸ παράθυρό μου
μιὰ φωλιὰ χελιδονάκια.
Θέ μου, πού ῾χεις ὅλα τ᾿ ἄστρα, Θέ μου,
πού ῾χεις τ᾿ ἀγγελούδια,
κᾶμε τὴ φτωχή μου γλάστρα
νὰ γεμίσει ἀπὸ λουλούδια.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Παπαντωνίου Ζαχαρίας
Θα σας περιμένω
Θὰ σᾶς περιμένω μέχρι τὰ φοβερὰ μεσάνυχτα ἀδιάφορος-
Δὲν ἔχω πιὰ τί ἄλλο νὰ πιστοποιήσω.
Οἱ φύλακες κακεντρεχεῖς παραμονεύουν τὸ τέλος μου
ἀνάμεσα σὲ θρυμματισμένα πουκάμισα καὶ λεγεῶνες.
Θὰ περιμένω τὴ νύχτα σας ἀδιάφορος
χαμογελώντας μὲ ψυχρότητα γιὰ τὶς ἔνδοξες μέρες.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Κατσαρός Μιχάλης
Σερεναδα στο παράθυρο του σοφού
Σοφέ μου, τὸ τετράσοφο
ποὺ σὲ φωτάει λυχνάρι
νἄτανε, λέει, φεγγάρι
καὶ σὺ εἴκοσι χρονῶ!
Νἄτανε τάχα ἡ γνώση σου
μὲ τὸν ἀγέρα ἀμάχη,
γιὰ δασωμένη ράχη
ξεκίνημα πρωινό...
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Παπαντωνίου Ζαχαρίας
Το δάσος
Τὸ δάσος ποὺ λαχτάριζες
ὥσπου νὰ τὸ περάσεις,
τώρα νὰ τὸ ξεχάσεις
διαβάτη ἀποσπερνέ.
Μιὰ αὐγινή, τὸ κούρσεψαν
ἀνίδρωτοι λοτόμοι,
κι ἐκεῖ εἶναι τώρα δρόμοι
διαβάτη ἀποσπερνέ.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μαλακάσης Μιλτιάδης
Απροσδιόριστη χρονολογία
Αὐτὴ ἡ μέρα πέρασε χωρὶς καμιὰν ἀπόχρωση
Τόσο διαφορετικὴ ἀπὸ τὶς ἄλλες μέρες
(Ἴσως ἡ ἀπαρχὴ ὁμοίων ἡμερῶν)
ἔσβησεν ἔτσι ἀνάλαφρα ὅπως ᾖρθε
χωρὶς νὰ παιχνιδίσει ὁ ἥλιος στὰ κλαδιὰ
Τράβηξε τὶς κουρτίνες της μὲ διάκρισην ἡ νύχτα.
Μιὰ μέρα τόσο διάφορη ἀπ᾿ τὶς ἄλλες
Χωρὶς τὰ σύμβολα τοῦ «πλήν» καὶ τοῦ «σὺν»
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Αναγνωστάκης Μανώλης