Poiimata.gr Ποιήματα και στίχοι

  • Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Μετάβαση στην κύρια πλοήγηση και σύνδεση

Αναζήτηση προβολής πλοήγησης

Πλοήγηση

  • Αρχικη
  • Σύνδεσμοι
  • Επικοινωνια

Αναζήτηση

Λογότυπο
Αρχική σελίδα

Κατάλογος ποιητών

  • Αρχική
  • Α
  • Β
  • Γ
  • Δ
  • Ε
  • Ζ
  • Η
  • Θ
  • Ι
  • Κ
  • Λ
  • Μ
  • Ν
  • Ξ
  • Ο
  • Π
  • Ρ
  • Σ
  • Τ
  • Υ
  • Φ
  • Χ
  • Ψ
  • Ω
  • A-Z

Τυχαία ποιήματα

  • Αλκαίος Άλκης
    • Για μια Ντολόρες (και εκτελέσεις)
  • Μαβίλης Λορέντζος
    • Καλλιπάτειρα
  • Ουράνης Κώστας
    • Ταξίδι στὰ Κύθηρα
  • Πολέμης Ιωάννης
    • Μὴν κλαῖς
  • Σεφέρης Γιώργος
    • Ἀφήγηση

Σχετικά με εμάς

  • Τα νέα μας

Μέλη

  • Δημιουργία λογαριασμού
  • Ξεχάσατε το όνομα χρήστη;
  • Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Τα πιο διαβασμένα

  • Τὸ ἐκκλησάκι
  • Οι 7 νάνοι στο s/s Cyrenia (και εκτελέσεις)
  • Χωρισμός
  • Τὸ ἀηδονάκι
  • Πρῶτοι στίχοι

Syndicate Feeds

feed-image Feed Entries

Ποιοι είναι εδώ

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 55 επισκέπτες και κανένα μέλος

Ἡρωικὴ Φυγή

Μελισσάνθη
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Ξοπίσω μου δαιμονικὸ φυσομανοῦσε, τοῦ ᾿Ἅδη,
πύρινο ἀνασασμὸ
κι ἔτρεχα, σ᾿ ἄφεγγες νυχτιές, μὲς στὸ βαθὺ σκοτάδι,
μ᾿ ἓν᾿ ἄγριο καλπασμό.

Καὶ τὸν μαντύα τὸν ταπεινὸ ξεδίπλωνα τοῦ ἐπαίτη
σ᾿ ἡρωικὴ φυγὴ
κι ἔσερνα ἀτίθασα λυτή της κόμης μου τὴ χαίτη
καὶ σάρωνα τὴ γῆ.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Μελισσάνθη

Περισσότερα: Ἡρωικὴ Φυγή

Θάλασσα

Καρυωτάκης Κώστας
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Ομως τα στήθια που τα ταράζει κάποιο
θανάσιμο πάθος δεν θα γαληνέψουν

Τα σύννεφα γιγάντικα φαντάζουν κι ασημένια
στο μολυβένιον ουρανό
σαν τα χτυπά του ήλιου το φως· σαν τα χτυπά ο αγέρας
φεύγουνε πίσω απ' το βουνό.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Καρυωτάκης Κωνσταντίνος

Περισσότερα: Θάλασσα

Γράμμα

Βρεττάκος Νικηφόρος
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Δὲν ἔχω ἕνα φύλλο ἀπ᾿ τὰ παλιὰ πράσινα δέντρα.

Σοῦ γράφω τὴ λύπη μου σ᾿ αὐτὸ τὸ χαρτί.
τόσο ἐλαφριὰ ποὺ νὰ στὴ φέρει ὁ ἄνεμος,
τόσο καλὴ καὶ τρυφερὴ ποὺ νὰ μὴ παραξενευτεῖ ὁ ἥλιος,
εὐγενικὴ σὰν τὴ σιωπὴ ποὺ περπατεῖ στὸ χορτάρι
τὴ νύχτα, ἁπλὴ καὶ καθαρὴ σὰν τὸ νεράκι ποὺ τρέχει
καὶ δὲ μαντεύεις πὼς τὸ γέννησε ἡ χτεσινὴ καταιγίδα.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Βρεττάκος Νικηφόρος

Περισσότερα: Γράμμα

Μὴν κλαῖς

Πολέμης Ιωάννης
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Μὴν κλαῖς, μὴ λὲς πῶς τίποτα δὲ σοῦ ῾μειν᾿ ἐδῶ πέρα.
Σοῦ μένει, ἀπάνω στὰ βουνά, τὸ πέρασμα τῆς μπόρας,
σοῦ μένει ἡ χαραυγὴ μακριὰ στὸ πέλαγο κι ἡ μέρα
κάτω στὸν κάμπο κι οἱ ἐλιὲς καὶ τὸ βουητὸ τῆς χώρας.

Σοῦ μένει ἀκόμα τὸ φτωχό, τ᾿ ἀπάνεμο ἀκρογιάλι,
πού, σὰ βραδιάζει, μέσα του πέφτουν τὰ βράχια, οἱ μῶλοι,
τὰ σπίτια, ὁ γέρος ὁ ψαρὰς ποὺ λάμνει ἀγάλι-ἀγάλι.
Μὴν κλαῖς! Σοῦ μένει ἐκεῖ -γιὰ ἰδές!- ὅλ᾿ ἡ ζωή μας. Ὅλη.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Πολέμης Ιωάννης

Περισσότερα: Μὴν κλαῖς

Αγάπη

Καρυωτάκης Κώστας
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι.
Και με είδε μια αχτίδα

Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της
κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι.
Πώς μ' έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης,
πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη!

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Καρυωτάκης Κωνσταντίνος

Περισσότερα: Αγάπη

Προσευχή

Μελισσάνθη
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Ὅλες οἱ πράξεις μου οἱ ἁμαρτωλές,
τὰ λάθη, οἱ ἄνομες ἐπιθυμιὲς
περνοῦνε πάνωθέ μου
καθὼς τὸ διάφανο νερό,
Κύριέ μου.

Μέσα ἀπὸ βαλτονέρια προχωρῶ
καὶ τίποτα, μὰ τίποτα δὲν μὲ ῥυπαίνει,
ἴχνος σκιᾶς ἀπάνω μου δὲν μένει.

Κοίταξε πόσο καθαρὰ
εἶναι τὰ χέριά μου τ᾿ ἁμαρτωλά·

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Μελισσάνθη

Περισσότερα: Προσευχή

Τὸ παραμύθι ἑνὸς ραγισμένου ἔρωτα

Λουντέμης Μενέλαος

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Μιὰ φορὰ κι ἕνα καιρό,
ἦταν ἕνα γραμμόφωνο.
Ἕνα ὁλομόναχο γραμμόφωνο.
Μὰ μπορεῖ καὶ νὰ μὴν ἤτανε γραμμόφωνο
καὶ νά ῾ταν μόνο ἕνα τραγούδι,
ποὺ ζητοῦσε ἕνα γραμμόφωνο,
γιὰ νὰ πεῖ τὸ καημό του.

Μιὰ φορὰ κι ἕνα καιρό,
ἦταν ἕνας Ερωτας.
Ἕνας ὁλομόναχος Ἔρωτας
ποὺ γύριζε μὲ μία πλάκα στὴ μασχάλη,
γιὰ νὰ βρεῖ ἕνα γραμμόφωνο
γιὰ νὰ πει τὸ καημό του.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Λουντέμης Μενέλαος

Περισσότερα: Τὸ παραμύθι ἑνὸς ραγισμένου ἔρωτα

Νοσταλγία

Καρυωτάκης Κώστας
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Μεσ' από το βάθος των καλών καιρών
οι αγάπες μας πικρά μάς χαιρετάνε.

Δεν αγαπάς και δε θυμάσαι, λες.
κι αν φούσκωσαν τα στήθη κι αν δακρύζεις
που δεν μπορείς να κλάψεις όπως πρώτα,
δεν αγαπάς και δεν θυμάσαι, ας κλαις.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Καρυωτάκης Κωνσταντίνος

Περισσότερα: Νοσταλγία

Μὰ μιὰ μέρα...

Λουντέμης Μενέλαος
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

 

Μιὰ μέρα -φίλοι μου καλοί-
ἕνα σταχτὺ σύννεφο ἄφησε τὸν οὐρανό του
κι ἔπεσε στὴ κάμαρά μου.
Καὶ τότε... ὅλα... ἔχασαν τὸ χρῶμα τους.
Η Θλίψη ἔγινε σταχτιά.
Σταχτιὰ κι η χαρά.
Σταχτὺς κι Ἔρωτας.
Καὶ σταχτύς -ἀλίμονο- κι ο Θάνατος.

 

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Λουντέμης Μενέλαος

Περισσότερα: Μὰ μιὰ μέρα...

Ἡ λεῦκα

Πολέμης Ιωάννης
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Τὴ θυμᾶσαι τὴ λεῦκα μας; Παιγνιδιάρα στὴν αὔρα
φιλικὰ μᾶς προστάτευεν ἀπ᾿ τοῦ ἥλιου τὴ λαύρα,
καὶ μὲ χάρη σαλεύοντας τὴ ψηλὴ κορυφή της
ἐψιθύριζε πρόσχαρη τὴ χαρὰ τὴν κρυφή της
καὶ σκορποῦσε τὸ γέλιο της στοὺς φραγμοὺς καὶ στ᾿ ἀμπέλια.

Γιατὶ τότ᾿ ἀποκρίνονταν στὰ δικά σου τὰ γέλια.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Πολέμης Ιωάννης

Περισσότερα: Ἡ λεῦκα

Μυγδαλιά

Καρυωτάκης Κώστας
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Κι ακόμα δεν μπόρεσα να καταλάβω
πώς μπορεί να πεθάνει μια γυναίκα
που αγαπιέται.

Εχει στον κήπο μου μια μυγδαλιά φυτρώσει
κι είν' έτσι τρυφερή που μόλις ανασαίνει·
μα η κάθε μέρα, η κάθε αυγή τηνε μαραίνει
και τη χαρά του ανθού της δε θα μου δώσει.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Καρυωτάκης Κωνσταντίνος

Περισσότερα: Μυγδαλιά

Ονειρικό ταξίδι

Μαροπάκη Σούλα

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Δος μου
του ονείρου σου τα μάτια
να ταξιδέψω εκεί που πας
στα μυστικά σου μονοπάτια
εκεί στης Σαντορίνης το ηλιοβασίλεμα
το αρωματισμένο από σκίνο
που χρόνια περπατάς
κι άσε με να ονειρεύομαι

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Μαροπάκη Σούλα

Περισσότερα: Ονειρικό ταξίδι

Τόση ομορφιά

Μαροπάκη Σούλα
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Με μαγεύει η γη ντυμένη με χρώματα
άλικα, ζεστά και έντονα .
Και θέλω να αφεθώ στο γλυκό κάλεσμα
της φύσης , να νιώσω τη χαρά, την
ξεγνοιασιά και τις ομορφιές που έχει
να μου προσφέρει !
Αφουγκράζομαι τη μελωδία καθώς
θροΐζουν τα ξερά πλατανόφυλλα,

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Μαροπάκη Σούλα

Περισσότερα: Τόση ομορφιά

Πόσο σ' αγάπησα

Σάντας Θεόδωρος

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Πόσο σ ’αγάπησα ,δεν το λογίζεται ο νους
ούτε καν το υποψιάζεσαι
κι ας λες ότι διαβάζεις τα μάτια μου
κι ας λες ότι μ ’έχεις μάθει απέξω.
Το ξέρω, περίμενες Καλοκαίρια
και μας ήρθαν Χειμώνες.
Κάναμε ένα βήμα να πιαστούμε απ’ τους κτήτορες
και κτίσμα δε βρίσκαμε.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Σάντας Θεόδωρος

Περισσότερα: Πόσο σ' αγάπησα

Στον κόλπο της Φθιας

Σάντας Θεόδωρος

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Κορίτσι των ίασμων και των υακίνθων
που λιάζεσαι στη στίλβη των κοχυλιών
και εξουσιάζεις τα θέλω μου
άκουσε το θρόισμα της μαρμαρυγής!
Τούτος ο κόσμος δεν είναι μόνο
των ηφαιστείων η λάβα
κι η αστραπή της φωτιάς.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Σάντας Θεόδωρος

Περισσότερα: Στον κόλπο της Φθιας

Η ποίηση

Δικταίος Άρης

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Μὰ ἐσὺ Ποίηση
ποὺ ἔντυνες μία φορὰ τὴ γυμνὴ μέθη μας
ὅταν κρυώναμε καὶ δὲν εἴχαμε ροῦχο νὰ ντυθοῦμε
ὅταν ὀνειρευόμαστε, γιατί δὲν ὑπῆρχε ἄλλη ζωὴ νὰ ζήσουμε
δὲ θὰ ὑπάρξουν πιὰ σύννεφα γιὰ νὰ ταξιδέψουμε τὴ ρέμβη μας;
δὲ θὰ ὑπάρξουν πιὰ σώματα γιὰ νὰ ταξιδέψουμε τὸν ἔρωτά μας;
Μὰ ἐσὺ Ποίηση
ποὺ δὲν μπορεῖς νὰ κλειστεῖς μέσα σὲ σχήματα
μὰ ἐσὺ Ποίηση

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Δικταῖος Ἄρης

Περισσότερα: Η ποίηση

Πιστεύω

Μελισσάνθη
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Ἡ Ἀγάπη, μόνο, βαστάζει ὅλα τὰ φορτία.
Μπορῶ νὰ βαστάζω ὅλα τὰ φορτία.
Γιατὶ ἡ Ἀγάπη εἶναι τὸ μέγα φορτίο!
Ἡ Ἀγάπη σηκώνει τὸ βάρος τ᾿ οὐρανοῦ.
Μπορῶ νὰ σηκώνω τὸ βάρος τ᾿ οὐρανοῦ.
Ἡ Ἀγάπη ὑπομένει τὰ μαρτύρια τῆς πυρᾶς.
Μπορῶ νὰ ὑπομένω τὰ μαρτύρια τῆς πυρᾶς.
Γιατὶ ἡ Ἀγάπη εἶναι ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ πυρά!
Ἡ Ἀγάπη πιστεύει στὴ ζωὴ καὶ στὸ θάνατο.
ἡ Ἀγάπη πιστεύει στὸ θαῦμα.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Μελισσάνθη

Περισσότερα: Πιστεύω

Ἡ παιδούλα

Πολέμης Ιωάννης
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Ἔλαμπ᾿ ἡ δροσούλα ἀνάλαφρη
στῆς αὐγῆς τὸν ἥλιο ἀγνάντια
καὶ τὸν κῆπο ἐμυριοστόλιζε
μὲ τρεμάμενα διαμάντια.
Κι᾿ ὅλ᾿ οἱ ἀνθοί, σὰν νὰ τοὺς χάιδευε
λὲς ἀθώρητο ἕνα χέρι,
καμαρῶναν κι᾿ ἀργοσάλευαν
κ᾿ ἐψιθύριζαν στ᾿ ἀγέρι:

-Ποῦ πηγαίνει ἡ κόρη ἡ πρόσχαρη
μὲ τὴ νύχτα στὰ μαλλιά της,
μὲ τ᾿ ἀστέρια στὰ ματάκια της,
μὲ τὰ᾿ ἀηδόνια στὴ λαλιά της,
μὲ τὰ χείλη της, ποὺ ἡ μέλισσα
τὰ θωρεῖ κρυφὰ καὶ θέλει
ναὕρη ἐκεῖ - ὢ ρόδα ἀπάρθενα!-
Τὸ γλυκύτερό της μέλι;

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Πολέμης Ιωάννης

Περισσότερα: Ἡ παιδούλα

Ὁ Ῥωμηὸς στὸν Παράδεισο

Σουρής Γιώργος
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Θεούλη μου, τί σοῦ ῾λθε νὰ μ᾿ ἁγιάσεις;
νομίζεις πῶς θὰ μ᾿ ἔμελλε καθόλου,
ἂν ἤθελες κι ἐμένα νὰ κολάσεις
καὶ μ᾿ ἔστελνες παρέα τοῦ διαβόλου;
Μ᾿ ἀρέσει ὁ Παράδεισος, ἀλήθεια,
χωρὶς δουλειὰ σκοτώνω τὸ καιρὸ
βλέπω ἁγίους γύρω μου σωρό,
διαβάζω συναξάρια, παραμύθια,
κι ἀκούω καὶ τραγούδια θεϊκά,
μά, ἔλα ποὺ δὲν ἔχετε συνήθεια,
νὰ λέτε κι ἕνα δυὸ πολιτικά!

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Σουρής Γεώργιος

Περισσότερα: Ὁ Ῥωμηὸς στὸν Παράδεισο

Νάνι νάνι

Βαλαωρίτης Αριστοτέλης
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

 

Φύσ᾿, ἀγεράκι δροσερό,
μὲς στῶν δενδρῶν τὰ φύλλα.
Πάρ᾿ ἀπ᾿ τὰ ρόδα τὸν ἀνθὸ
ἀπ᾿ τὴ μηλιὰ τὰ μῆλα
καὶ φέρ᾿ τα στὸ παιδάκι μου.
Εἶναι καλὸ καὶ κάνει,
ἥσυχο, νάνι, νάνι.

 

Ἀρχίνησε τὸ λάλημα,
ἀηδόνι ἐρωτεμένο,
νανάρισέ το, τὸ φτωχὸ
εἶν᾿ ἀποκοιμημένο
σὰν τὴ γλυκιά σου συντροφιὰ
μὲς στὴ φωλιὰ σὰν κάνει,
τὴ νύχτα, νάνι, νάνι.

 

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Βαλαωρίτης Αριστοτέλης

Περισσότερα: Νάνι νάνι

Σελίδα 6 από 19

  • Έναρξη
  • Προηγούμενο
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • Επόμενο
  • Τέλος

Με την υποστήριξη του Joomla!®